Het Europees Parlement wuift eigen EU wetgeving weg door vega fabrikanten toe te blijven staan vlees namen aan vega producten te geven. Heel vreemd, want het EU Hof verbood enkele jaren geleden zuivel benamingen voor plantaardige producten. Dus: sojamelk moest sojadrank worden. Terecht. Soja is geen melk. Soja is soja.
Ik heb er niks tegen om een plantaardige schijf een vega- of groente burger te noemen. Ik heb ook niks tegen vleesvervangers in het algemeen. Sterker nog: akkerbouwers kunnen profiteren van deze trend. Aardappelzetmeel bijvoorbeeld is een veelgebruikt ingrediënt. Go aardappelboeren!
Liegebeest
Maar ik heb wel iets tegen namen als #kipstuckjes of #speckjes of #tonynstuckjes. Elke direct verwijzing naar dier of primair dierlijk product zou niet door vega producenten gebruikt mogen worden. Vega Producenten gebruiken de verwijzing naar dierlijke producten maar voor 1 ding: Puur als marketing omdat dit de consument toch een beetje voorliegt dat het dezelfde smaak en kwaliteiten heeft. Dat is pas een beetje Liegbeesten en volksverlakkerij. Het is ook een zwaktebod van vega fabrikanten om de kracht van vlees te gebruiken in hun marketing.
Waarschijnlijk bang dat als het Soja worst heet ipv Vegetarische Braadworst, het niet voor de belachelijke hoge prijs wordt gekocht als nu het geval is. De consument betaalt (echt waar!) rond de 16 euro per kilo voor bijeen geperst soja-eiwit 10,5%, ui, raapzaadolie, vrije uitloopei wit, zetmeel, natuurlijk aroma, azijn, tarwegluten, dextrose, zout, suiker, zwarte peper, kruidnagel, foelie, nootmuskaat, witte peper, karamel, ijzer(II)fumaraat.
Kijken we naar het verleden: margarine mocht ook geen boter genoemd worden. Die lijn moeten we dus doortrekken en eerlijk zijn naar de consument. Daarom moet er een duidelijke grens komen om de consument duidelijkheid te geven.
Kwaliteit
Maar de belangrijkste reden waarom #vegaproducten geen vlees of dierlijke productnamen mogen hebben, is de pure kwaliteit van dierlijke producten in de voedingswaarde. Een vlees of zuivel vervanger vervangt geen vlees of melk in voedingswaarde. Maar door de vega producenten wordt die indruk wel gewekt. Gevolg is dat aanzienlijk veel mensen denken een vegaburgers dezelfde voedingswaarde (aminozuren, ijzer, vitamine B12) heeft.
Dat is dus niet zo. Een vergelijking tussen vega en vlees in eiwit, vitamine en ijzer gaat ook niet op, want de biobeschikbaarheid van deze stoffen is van vega vele malen lager. Van 20 gram eiwit in een vegaburger is wellicht 30 procent beschikbaar; het toegevoegde ijzer en B12 (als dit er al in zit) is nog slechter beschikbaar voor de mens.
Dierlijke producten zijn een volledige eiwitbron (100 procent opneembaar) en bron van goed opneembare ijzer en B12. Die kwaliteit moet beschermd worden en de consument moet weten dat er een zeer groot verschil bestaat tussen de voedingswaarde van vlees en vega. Daarnaast zijn de ingrediënten van vega ultra bewerkt en vlees is puur. Met andere woorden: de kwaliteiten van vlees zijn zoveel groter dat dit bescherming verdient en ook uit bescherming van de consument die nooit dezelfde voedingskwaliteit krijgt.
Comentários