Weer twee opkoopregelingen voor veehouderijen zijn deze week bekendgemaakt. Het is het 'woest aantrekkelijke' aanbod dat stikstofminister Christianne van der Wal een groep veehouders doet om hun toekomst anders in te kleden.
e boeren kunnen vrijwillig met subsidie stoppen zonder verlies van grond en huis. 750 miljoen euro trekt het kabinet hiervoor uit.
Hoeveel minder stikstofemissie de opkoopregelingen opleveren, kan de minister op voorhand niet zeggen. Dat is verbazend, want als je zoveel geld uittrekt, moet toch op zijn minst zijn berekend of en in welke mate de regelingen bijdragen aan het doel dat moet worden bereikt: het verbeteren van de natuur en waterkwaliteit. Ik denk dat ik al te lang in het bedrijfsleven werkzaam ben om dat te begrijpen.
Duidelijk is wel dat deze minister, anders dan haar voorgangers, wil doorpakken. Ze heeft wel geld en dat helpt natuurlijk ook. In haar stikstofbrief staat bijna veertig keer dat het allemaal 'snel' moet en dat een 'versnelling' van haar beleid nodig is. Nederland en ook de agrarische sector staan nu te lang stil en dat is nooit goed.
Duidelijk is dat deze minister, anders dan haar voorgangers, doorpakt ESTHER DE SNOO, HOOFDREDACTEUR NIEUWE OOGST
Want sinds de Raad van State in mei 2019 het toen geldende stikstofbeleid van de overheid als ondeugdelijk bestempelde, eisen rechters aantoonbare verbetering van de natuur. Pas dan kan de overheid nieuwe vergunningen verstrekken. Sindsdien ligt de vergunningverlening stil en zitten 3.400 veehouders plotsklaps zonder vergunning.
Van der Wal wil dus doorpakken en doet dat ook. Niet goedschiks, dan kwaadschiks. Want als de gebiedsplannen er niet volgend jaar liggen, grijpt ze zelf in. Snelheid is gewenst in het stikstofbeleid. De onzekerheid zit echter in de effectiviteit. Het begin is gemaakt, maar nog jaren zijn nodig om echt een einde te maken aan de stikstofcrisis.
Comments