top of page

’Ik word naar van dat wijzende vingertje van al die militant schreeuwende veganisten’


Ik heb niks tegen veganisten. Voor jullie weer allemaal kneiterhard over me heen vallen. Leven en laten leven. Eet je liever geen eieren, omdat je in de veronderstelling bent dat het om de menstruatie van een kip gaat, prima. Be my guest. Geen spekjes in de stamppot, geen zuivel in je smoothie? Wat jij wil. Maar houd ermee op jouw idealen bij mij door de strot te douwen.


Ik loop immers ook niet de heel dag te roeptoeteren dat sojabonen de oerwouden vernielen, dat er in de oertijd al dierlijke producten werden gegeten omdat we nou eenmaal omnivoren zijn en dat het toch een beetje gek is om een voedingspatroon te promoten dat alleen maar gezond is als je er pillen bij slikt.


Schijf van vijf

Ja nu. Ik schrijf het nu een keer op. Omdat er deze week een alternatieve Schijf van Vijf; de Schijf for Life uitkwam die helemaal vol stond met tuinbonen en broccoli, havermelk en kaas van cashewnoten. Ik vind daar wat van. Met betrekking tot de broccoli is dat persoonlijk. Toen ik net de diagnose kanker kreeg, raadde een voedingsdeskundige me aan iedere dag een liter broccolisap te drinken. Er ging al gauw een kilo per dag aan stronken door de sapcentrifuge en na een week ging ik al kokhalzen als ik broccoli rook. Ik ben er nog, dus wie weet heeft het geholpen, maar in mijn keuken geen broccoli. Ik word al misselijk bij de gedachte.


Gewoon niet doen

Kaas van cashewnoten heb ik geprobeerd. Valt voor mij toch een beetje in dezelfde categorie als chocolademousse van avocado. Niet doen. Gewoon niet doen. Dan beter geen chocolademousse. Of kaas. Het is het gewoon niet voor mij. En alleen al die bak noten die een nacht op de aanrecht heeft staan weken; dan heb je toch al gegeten en gedronken voordat je er de staafmixer in hebt gezet? Ik wel.


Mij niet bellen

Over smaak valt niet te twisten en dat ga ik ook zeker niet doen. Maar ik vind het allemaal nogal weeig. Mij niet bellen. Ook niet voor hamburgers en worstjes van vleesvervangers met zogenaamd ‘echt bloed’. Rauw zien ze eruit als kattenvoer, gebakken moet je er een halve fles ketchup overheen gooien om er nog wat van te maken. Weet je wat, laat maar zitten. Doe mij dan maar een maiskolf van de barbecue. Ja, met roomboter graag.


Ik vind het persoonlijk heel goed dat er minder vlees wordt gegeten. Iedere dag een biefstuk is nergens voor nodig, een boterham met pindakaas is ook heel lekker en sojamelk vind ik prima in mijn smoothie. Vooral in de smaak vanille. Geeft er net een extra dimensie aan.


Onsje minder

Qua gezond voedingspatroon is het, denk ik, ook helemaal nergens voor nodig om iedere dag een halve camembert op je stokbroodje te smeren en een pond gehakt tot balletjes te draaien voor in de groentesoep. Het mag best een onsje minder zijn. Maar ik vind het een prettig idee dat ik daar zelf voor mag kiezen. En als jij liever wel dagelijks aan de grillworst zit en alleen maar je bed uitkomt voor koffie met volle melk, dan is dat aan jou.


Kanibaal

Ik word een beetje naar van dat wijzende vingertje van al die militant schreeuwende veganisten: gij zult geen dieren doden voor voedsel. Zelfs niet voor uwen huisdier (serieus, ik ken types die hun hond aan de havervlokken hebben gezet). Wie ervoor uit durft te komen dierlijke producten te eten, wordt steeds vaker weggezet als bloeddorstige kannibaal. Alsof je jezelf moet schamen als je in de ochtend liever kwark eet dan kokosyoghurt...


Want wat is dat toch met de diersoort mens: iemand verzint wat en blijft dan net zo lang drammen tot ieder ander hetzelfde vindt. Of dat nou om het wel of niet vaccineren gaat, of om wat we op onze borden leggen.


Jengelen om het jengelen

Over vaccineren gesproken. Ik heb op nogal wat tenen getrapt vorige week. Terwijl ik absoluut niet vind dat iedereen verplicht moet worden een spuit in zijn arm te laten zetten. Ik heb dat wel gedaan, maar als jij daar anders instaat, even goede vrienden, mits je je dan wel even laat testen voor we samen iets gaan doen. Alle begrip voor mensen die om wat voor reden dan ook geen vaccinatie willen, geen enkel begrip voor mensen die vervolgens ook een halszaak maken van het wel of niet een wattenstaaf in je neus laten steken. Kom op zeg. Dat begint toch een beetje te lijken op jengelen om het jengelen.


Eigen keuze

Dus niet vaccineren? Prima. Geen dierlijke producten eten? Wat jij wil. Maar laat mij er lekker buiten. Ik heb jarenlang gerookt en nou heb ik kanker. Vind ik daarom dat sigaretten verboden moeten worden? Nee, ik vind dat er gewoon veel meer voorlichting moet komen, maar dat het uiteindelijk ieders eigen keuze is om wel of niet een peuk aan te steken (jaja, op plaatsen waar dat niet hinderlijk is voor andere mensen). Stom als je het doet, maar uiteindelijk ben je de regisseur van je eigen leven.


Waar houdt het op?

Mijn zwager blowde zoveel dat hij in een psychose terechtkwam. Alle coffeeshops dan maar sluiten? Tja, dus door zijn stomme gedrag zou nooit meer iemand een joint op mogen steken? Een groeiend aantal mensen is te dik. Alle suiker in de ban? Jongens, waar houdt het op? Mijn moeder eet graag iedere dag een roomijsje. Ze is in de 80. Laat haar lekker! Vorige week struikelde ik over een stoeptegel en brak ik allebei mijn ellebogen. Moeten we daarom vrij rondlopen ook maar gaan verbieden? En het zoontje van een collega brak zijn arm tijdens het spelen. Alle speeltuinen op slot?


Bemoei je met jezelf

We leven in een vrij land, we hebben het recht op vrije keuzes. Zelfs als die keuze verkeerd is. Zolang we er maar niemand anders mee in gevaar brengen. Vandaar mijn pleidooi voor testen als je tegen vaccineren bent en voorlichting als het om genotsmiddelen gaat. En verder: laten we ons gewoon lekker met onze eigen levens bemoeien. Zolang we onszelf wel laten informeren zodat we onze keuzes bewust kunnen maken en de gevolgen overzien.

13 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page