We hebben geschiedenis geschreven op zondag 16 oktober in het Amstelpark van Amsterdam. Op die dag tijdens de 'Rechtszaak in het park – de bomen spreken zich uit' traden de bomen als juridische rechtspersonen naar voren (via menselijke vertegenwoordigers), en stonden zo op voor hun rechten en lokale vervuilers ter verantwoording riepen. Ik was voorzitter van het rechterlijk college waarin ook Mert Kumru en Eva Rovers in zaten. Hannah Prins was de griffier.
- Hannah Prins is dat meisje dat zo graag anderen de les leert ( Jullie mogen niet vliegen ) en prive-jets beschadigd, maar zelf de hele wereld rond vliegt. Dat heeft ze al niet van een vreemde want dat doet Thieme ook!
De rechtszaak was onderdeel van het project Het Amstelpark: de bomen vertellen hun verhaal waarbij kunstenaar Elmo Vermijs onderzoekt hoe een juridische status voor bomen – en andere anders-dan-menselijke entiteiten– kan bijdragen aan een betere bescherming van bossen en stadsparken.
Jessica den Outer en Jan van de Venis waren de advocaten van de bomen, en pleitten via mensenrechten vóór de rechten van de bomen. Het verweer werd vertolkt door advocaat Sem Bakker.
Getuige-deskundige Peter Akkerman, voorzitter van stichting Bos Dat Van Zichzelf Is, omschreef hoe een bos aan zichzelf teruggegeven kan worden en liet zien dat het praktisch mogelijk is.
Getuige-deskundige Ute Sass-Klaassen deed samen met studenten van de Wageningen University & Research een jaarringonderzoek naar de bomen van het Amstelpark en lichtte dit toe, bijvoorbeeld door te laten zien wat het effect van de droogte van de afgelopen jaren is op de bomen.
Ook vonden er verschillende artistieke representaties plaats van de bomen: de bladeren door scholieren Mus en Noï (St. Nicolaaslyceum & Gerrit van de Veen); de stammen door bioloog, componist en muzikant Thijs van Vuure; de sappen door danser en choreograaf Kenzo Kusuda; en de wortels door schrijver en dichter Gershwin Bonevacia.
De rechtszaak vond plaatst in de installatie Parlement van de Bomen, midden in het park, in het bijzijn van de bomen. Zo onderzochten we hoe natuurrechten een centrale plaats in kunnen nemen in onze samenleving.
Nu is het tijd voor de volgende ontwikkelingsfase. Want zoals de democratie geen bescherming bood aan de stem en rechten van vrouwen, zo biedt zij tot de dag van vandaag geen bescherming aan de stem en rechten van de natuur. Deze zaak laat zien hoe we de democratie een volgende fase in kunnen laten gaan, namelijk door rechten toe te kennen aan de natuur en haar een stem te geven in democratisch besluitvorming.
Het recht verandert, de wereld verandert, en het is tijd voor een volgende stap: Rechten voor de Natuur!
Heb je de rechtszaak gemist of wil je je meer verdiepen? Er volgt nog een podcast, een korte film, een essay van journaliste Sanne Bloemink en een publicatie van het jaarringonderzoek. Stay tuned via Zone2Source of meld je aan: info@elmovermijs.com o.v.v. Het Amstelpark – de bomen vertellen hun verhaal.
Laat het gezegd zijn. We zijn niet maar een wortel, We zijn niet maar een ding, Wij zijn alle dingen. Niet zijn te smal voor de regen, Niet te lang voor een schaduw, we zijn volgehangen met alles wat ooit door u is achtergelaten.
- uit Roots van Gershwin Bonevacia, artistiek representant namens de wortels van de bomen
Comments