Boerenhoer, hoe zou jij het vinden als je kind uit je kut gerukt wordt?( uhhh, komt een kind altijd uit zichzelf? De verloskundige helpt volgens mij?) Maar ze is als een held ontvangen toen ze dat riep! Vegapower! Ik noem het geestelijk gestoord..
En de kloof word steeds groter tussen boeren en burgers.. Door de framing van de anti veehouderij .. Voel me toch weer genoodzaakt om me te verweren.
Een koe / rund in de natuur krijgt het kalf, weet dat het nog niet mee kan vluchten bij onraad, altijd in hoog gras/ begroeing. Het gaat een paar keer per dag langs om het kalf te laten zogen. Als het kalf weg is, gaat ze verder met wat ze altijd deed, ze voegt zich bij haar kudde om het jaar er op weer een kalf te krijgen. Niets geen gehuil of gestress. Als de boer al vlot het kalf weg haalt, is er niets aan de hand. De Boer melkt de koe en geeft de oh zo belangrijke biest aan het kalf wat ook zeer belangrijk is. Na een paar dagen krijgt het kalf hoogwaardige melkpoeder wat van humane kwaliteit is ( en wat de boer meer kost, dan wat hij voor de melk van de moeder krijgt.) Direct na de geboorte gaat het kalf naar de couveuse ( iglo) waar de boer/ in, het kalf kan monitoren of het fit blijft en de melk goed drinkt.
Maar waarom weghalen horen we dan vaak? Een stal waar koeien lopen is geen plek voor zo'n hummel, loopt zijn moeder hem niet omver, doet 1 van zijn tantes het wel. De melkput/ robot is de klein om bij zijn moeder te staan. Blijft het in het afkalf hok, gaat mams rustig op haar kind liggen, en iedere boer die dit meemaakt vindt dit vreselijk! Daarbij geeft mams net na de geboorte meestal zo'n 35 liter per dag, terwijl het kalf er zo'n 9 liter per dag nodig heeft.
Doordat de biest in het uier vermengt wordt met de aanmaak van verse melk, melkt de boer de koe liever een paar keer " uit", het uier is dan leeg, en er wordt weer nieuwe biest aangemaakt. Deze 2e biest is al wat dunner dan de eerste biest. Na 2 dagen en 3 á 4 melkingen, heeft de boer dus hoogwaardige biest, wat allemaal in porties aan het kalf gegeven heeft. Er staat dan snel 45 liter klaar, waar ook vaak biest van wordt ingevroren voor als er een keer een kalf is waarvan de moeder te weinig, of te slechte biest heeft. Na een weekje of wat, en het kalf drinkt goed, eet al wat kalver voer en hooi, gaat het gezellig met de andere kalfjes vrouwtjes in een groepshok. De stiertjes gaan naar een opfokadres waar ze ,als het al flinke bullen zijn voor het vlees dienen, ( het zijn dan al hele flinke jongens) de vrouwtjes blijven op het bedrijf om ook melkkoe te worden.
Waarom huilt een moeder om haar kalf? Het betreft hier vleeskoeien. Die geven minder melk, waardoor het kalf alles kan opdrinken. Omdat deze koeien niet gemolken worden door de boer, en ze allebei buiten of ik een groot groepshok verblijven, bouwt de moeder met het kalf de band op. Valt het kalf dan weg, schreeuwt mams moord en brand. En op het moment dat het kalf dus gescheiden gaat worden van hun moeder ( omdat het een stiertje is wat niet bij zijn moeder kan blijven omdat hij zijn moeder kan dekken ( ook dat zie je niet vaak bij mensen) En als het een vaarsje is omdat de moeder niet zo snel drachtig wil worden als er nog een kalf bij loopt)
Het klinkt zo idyllisch, moeder met kalf, maar op deze manier worden menselijke eigenschappen aan een dier gekoppeld. En dat is niet terecht. Iedere boer is zuinig op zijn dieren. En buiten dat hij trots op zijn koeien is ziet hij ze liever niet dood gaan of ziek worden. Het is zo makkelijk om hier wat te roepen zonder enige kennis van zaken. De meeste boeren zijn zeer toegankelijk, vraag het liever aan een boer hoe iets zit, dan elkaar maar na te praten, je zal zien dat de kloof tussen de boer en burger steeds groter gaat worden!
Met dank aan Erika Zuidam van der Wardt
Comments