De oorlog in Oekraïne is verschrikkelijk en heeft alleen maar verliezers. Wel maakt deze oorlog West-Europa duidelijk hoe afhankelijk zij inmiddels is van landen buiten Europa.
De energie-, grondstoffen- en voedselprijzen zijn omhoog geschoten. Europa exporteert meer graan, dan het importeert. Het graan uit Oekraïne en Rusland gaan vooral naar Afrika en het Midden-Oosten. Op de wereldmarkt wordt tot nu toe het voedsel over de aarde verdeeld. Nu wordt deze voedselbalans verstoord door deze oorlog. Vooral Afrika kan tegen deze prijzen geen graan kopen. In Egypte is de graanvoorraad slechts zes weken. De oorlog in Oekraïne heeft een vluchtelingenstroom van miljoenen mensen naar Europa tot gevolg. Maar de voedseltekorten die vooral in Afrika ontstaan, kunnen een voedselcrisis worden met een vluchtelingenstroom van miljoenen mensen.
Snappen hoe een plant groeit Ondanks deze problemen, gaat 'onze' eurocommissaris Frans Timmermans door met zijn Green Deal plannen voor de Europese Unie. Politiek en milieuorganisaties snappen nog steeds niet hoe een plant groeit. Onze minister van stikstof vindt dat België een goed voorbeeld stelt door onteigening van een aantal boeren van hun bedrijf. Dat moeten wij in Nederland ook doen, vindt de politiek: 30% van de boeren opruimen. Gevolg: 30% minder voedselproductie. Bij de politiek en vele milieuorganisaties, is nog steeds niet doorgedrongen hoe een plant groeit. Zij denken dat als wij de aarde niet voeden er nog gewoon hetzelfde blijft groeien.
Timmermans met zijn Green Deal is daar helemaal van overtuigd, maar begrijpt niet dat zijn plan een lagere voedselproductie tot gevolg heeft. Zijn plan gaat dan ook de voedselbalans op de wereldmarkt verstoren. Zie de aarde maar als iemand die een miljoen euro op zak heeft. Je kunt rond komen met 10.000 euro per jaar. Werken, ho maar, je geniet van de miljoen euro. Als je 100 jaar verder bent, is de miljoen euro op en heb je niets meer om van te leven. De aarde is net zo.
Wij leveren niets terug aan boeren In de grond zit een grote buffer, ontstaan in miljoenen jaren. De boer verbouwt zijn producten en verkoopt zijn producten aan ons mensen. Alle mineralen die zijn producten bevatten, levert hij aan ons (de mens). Wij, de mens, leveren niets terug aan onze boeren. Onze mest had terug gemoeten naar de boer voor het evenwicht, maar dat gebeurt niet. Om zijn planten optimaal te laten groeien gebruiken de boeren kunstmest in de vorm van stikstof, kali, kalk en fosfaat. Om zo de miljoen van bovengenoemd voorbeeld te behouden en om niet na 100 jaar te worden geconfronteerd met een lege bodemvoorraad.
Verder worden de gebieden, die niet geschikt zijn voor akkerbouw door de boeren benut voor het houden van vee. Zo worden deze gebieden ook indirect gebruikt om ons mensen te voeden. De akkerbouwer maakt dankbaar gebruik van de mest van onze veestapel om zijn gewassen optimaal te laten groeien. Verstoren wij dit evenwicht, gaan de opbrengsten heel langzaam omlaag met als gevolg, dat de voedselproductie omlaag gaat. Heel simpel: boeren weg, is voedsel weg. Wij, rijke Europeanen, kunnen het wel kopen op de wereldmarkt, maar dan verstoren wij het evenwicht op die markt en kunnen diverse arme landen het niet meer kopen. Dat Europa onze boeren weg wil hebben, gaat ontaarden in een wereldwijde voedselcrises. Diverse politieke partijen in Den Haag beginnen dit gelukkig in te zien. Nu maar hopen, dat onze linkse partijen dit ook gaan begrijpen.
Jaap Majoor Laag Zuthem Bron : https://www.boerenbusiness.nl/app/artikel/10897224/
Opmerkingen